به نقل از «خبرگزاری آریا»

کشف سياره‌اي که شبيه به هيچ سياره‌اي در منظومه شمسي نيست

تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۹۲۳۴۹

خبرگزاری آریا-در ادامه اکتشافات تلسکوپ جیمز وب از دنیای ناشناخته‌ها، سیاره فراخورشیدی که شبیه به هیچ سیاره‌ای در منظومه شمسی ما نیست، کشف شد. اثر اتم‌ها و مولکول‌ها و همچنین نشانه‌هایی از شیمی فعال و ابرها نیز در این سیاره مشاهده شد.
به گزارش خبرگزاری آریا، WASP-39 b سیاره‌ای است که شبیه هیچ سیاره‌ای در منظومه شمسی ما نیست – یک غول بزرگ به اندازه زحل که نزدیک‌تر از عطارد به خورشید ما به دور ستاره‌اش می‌چرخد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هنگامی که تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا در ابتدا عملیات علمی منظم را آغاز کرد، این سیاره فراخورشیدی یکی از اولین مواردی بود که مورد بررسی قرار گرفت. جامعه علم سیارات فراخورشیدی در مورد نتایج هیجان زده است. ابزار فوق العاده حساس وب، مشخصاتی از ترکیبات جوی WASP-39 b را ارائه کرده و محتویات زیادی از جمله آب، دی اکسید گوگرد، مونوکسید کربن، سدیم و پتاسیم را شناسایی کرده است.
این یافته‌ها نشان دهنده توانایی ابزار‌های وب برای انجام طیف وسیعی از تحقیقات در مورد انواع سیارات فراخورشیدی، از جمله جهان‌های کوچک و صخره‌ای مانند جهان‌های TRAPPIST-1 است.
تلسکوپ فضایی وب ناسا جو سیاره فراخورشیدی را نشان می‌دهد که قبلا دیده نشده بود
اولین مورد دیگر به تازگی توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا به ثمر رسیده است: مشخصات مولکولی و شیمیایی آسمان‌های جهان دور.
در حالی که وب و سایر تلسکوپ‌های فضایی، از جمله هابل و اسپیتزر ناسا، قبلاً اجزای جدا شده از جو این سیاره داغ را آشکار کرده بودند، خوانش‌های جدید وب فهرست کاملی از اتم‌ها، مولکول‌ها و حتی نشانه‌هایی از شیمی فعال و ابر‌ها را ارائه می‌دهند.
اشاره‌ای به این که چگونه این ابر‌ها ممکن است نزدیک به نظر برسند نیز توسط آخرین داده‌ها ارائه شده است: آن‌ها احتمالاً به جای یک پتوی یکنواخت و منفرد بر روی سیاره شکسته شده اند.
مجموعه ابزار‌های بسیار حساس این تلسکوپ بر روی جو WASP-39 b، یک «زحل داغ» (سیاره‌ای به جرم زحل، اما در مداری تنگ‌تر از عطارد) که به دور ستاره‌ای در فاصله 700 سال نوری از ما می‌چرخد، آموزش دیده اند.
این یافته‌ها نوید خوبی برای توانایی ابزار‌های وب برای انجام طیف گسترده‌ای از تحقیقات در مورد انواع سیارات فراخورشیدی - سیارات اطراف ستاره‌های دیگر - است که جامعه علمی امیدوار است. این شامل کاوش در اتمسفر سیارات سنگی کوچکتر مانند سیارات TRAPPIST-1 می‌شود.
ناتالی باتال‌ها گفت: ما سیاره فراخورشیدی را با ابزار‌های متعددی مشاهده کردیم که با هم، طیف وسیعی از طیف مادون قرمز و مجموعه‌ای از اثرانگشت‌های شیمیایی را فراهم می‌کنند که تا [این مأموریت]غیرقابل دسترس است. داده‌هایی مانند این‌ها یک تغییر دهنده بازی هستند. باتالا یک ستاره شناس در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز است که در هماهنگی تحقیقات جدید مشارکت داشته و به آن کمک کرده است.
مجموعه اکتشافات در مجموعه‌ای از پنج مقاله علمی جدید به تفصیل آمده است که سه مورد از آن‌ها در حال چاپ و دو مورد در دست بررسی است. یکی از افشاگری‌های بی‌سابقه، اولین کشف در اتمسفر سیاره فراخورشیدی از دی اکسید گوگرد (SO 2) است، مولکولی که از واکنش‌های شیمیایی ایجاد شده توسط نور پرانرژی ستاره مادر این سیاره ایجاد می‌شود. در زمین، لایه محافظ اوزون در بالای جو به روشی مشابه ایجاد می‌شود.
شانگ مین تسای، محقق دانشگاه آکسفورد در بریتانیا و نویسنده اصلی مقاله در توضیح این موضوع گفت: این اولین بار است که ما شواهد ملموسی از فتوشیمی – واکنش‌های شیمیایی آغاز شده توسط نور پرانرژی ستاره‌ای – در سیارات فراخورشیدی را می‌بینیم. منشا دی اکسید گوگرد در جو WASP-39 b. من این را به‌عنوان یک چشم‌انداز بسیار امیدوارکننده برای ارتقای درک ما از جو سیارات فراخورشیدی با [این مأموریت]می‌دانم.
هانا ویکفورد گفت: ما پیش‌بینی کرده بودیم که [تلسکوپ]چه چیزی را به ما نشان می‌دهد، اما دقیق‌تر، متنوع‌تر و زیباتر از آن چیزی بود که واقعاً فکر می‌کردم.
این به اولین مورد دیگر منجر شد: دانشمندان مدل‌های کامپیوتری فتوشیمی را برای داده‌هایی به کار می‌برند که نیاز به توضیح کامل چنین فیزیک دارند. بهبود‌های حاصل در مدل‌سازی به ایجاد دانش فنی برای تفسیر نشانه‌های بالقوه سکونت‌پذیری در آینده کمک می‌کند.
باتال‌ها گفت: سیارات با چرخش در حمام تشعشعی ستاره میزبان مجسمه سازی و تبدیل می‌شوند. «روی زمین، آن دگرگونی‌ها به زندگی اجازه می‌دهد تا رشد کند.»
نزدیکی این سیاره به ستاره میزبان خود - هشت برابر نزدیکتر از عطارد به خورشید ما - همچنین آن را به آزمایشگاهی برای مطالعه اثرات تابش ستارگان میزبان بر روی سیارات فراخورشیدی تبدیل کرده است. شناخت بهتر ارتباط ستاره-سیاره باید درک عمیق تری از چگونگی تأثیر این فرآیند‌ها بر تنوع سیارات مشاهده شده در کهکشان به ارمغان آورد.
وب برای دیدن نور WASP-39 b، سیاره را در حین عبور از مقابل ستاره خود ردیابی کرد و به نور ستاره اجازه داد تا در جو سیاره فیلتر شود. انواع مختلف مواد شیمیایی موجود در جو رنگ‌های مختلف طیف نور ستاره را جذب می‌کنند، بنابراین رنگ‌هایی که وجود ندارند به ستاره شناسان می‌گوید که کدام مولکول‌ها وجود دارند. وب با مشاهده جهان در نور مادون قرمز، می‌تواند اثر انگشت شیمیایی را که در نور مرئی قابل تشخیص نیست، بگیرد.
سایر اجزای جوی شناسایی شده توسط تلسکوپ وب عبارتند از سدیم (Na)، پتاسیم (K) و بخار آب (H 2 O) که مشاهدات قبلی تلسکوپ فضایی و زمینی و همچنین یافتن اثر انگشت اضافی از آب را در این طول موج‌های بلندتر تأیید می‌کند؛ که قبلا دیده نشده اند.
وب همچنین دی اکسید کربن (CO 2) را با وضوح بالاتر مشاهده کرد که دو برابر داده‌های گزارش شده از مشاهدات قبلی خود را ارائه می‌دهد. در همین حال، مونوکسید کربن (CO) شناسایی شد، اما نشانه‌های آشکار متان (CH 4) و سولفید هیدروژن (H 2 S) در داده‌های Webb وجود نداشت. اگر وجود داشته باشد، این مولکول‌ها در سطوح بسیار پایین ظاهر می‌شوند.
برای به تصویر کشیدن این طیف وسیع از جو WASP-39 b، یک تیم بین‌المللی که تعداد آن صد‌ها نفر بود، به طور مستقل داده‌های چهار حالت ابزار دقیق کالیبره شده تلسکوپ وب را تجزیه و تحلیل کردند.
هانا ویکفورد، اخترفیزیکدان دانشگاه بریستول در بریتانیا، گفت: ما پیش‌بینی کرده بودیم که [تلسکوپ]چه چیزی را به ما نشان می‌دهد، اما دقیق‌تر، متنوع‌تر و زیباتر از آن چیزی بود که واقعاً فکر می‌کردم. جو سیارات فراخورشیدی را بررسی می‌کند.
داشتن چنین فهرست کاملی از مواد شیمیایی در جو سیاره فراخورشیدی همچنین به دانشمندان نگاهی اجمالی به فراوانی عناصر مختلف در رابطه با یکدیگر می‌دهد، مانند نسبت کربن به اکسیژن یا نسبت پتاسیم به اکسیژن. این به نوبه خود، بینشی در مورد چگونگی تشکیل این سیاره - و شاید سایر سیاره‌ها - از دیسک گاز و غبار اطراف ستاره مادر در سال‌های جوانی ارائه می‌دهد.
فهرست مواد شیمیایی WASP-39 b تاریخچه‌ای از درهم شکستن و ادغام اجرام کوچکتر به نام سیاره کوچک برای ایجاد یک جالوت نهایی یک سیاره را نشان می‌دهد.
کازوماسا اوهنو، محقق سیاره فراخورشیدی UC سانتا کروز که بر روی داده‌های وب کار می‌کرد، می‌گوید: فراوانی گوگرد [نسبت به]هیدروژن نشان داد که احتمالاً سیاره افزایش قابل توجهی از سیاره‌های کوچک را تجربه کرده است که می‌توانند [این مواد]را به جو برسانند. داده‌ها همچنین نشان می‌دهند که اکسیژن بسیار بیشتر از کربن موجود در جو است.
این به طور بالقوه نشان می‌دهد که WASP-39 b در ابتدا بسیار دور از ستاره مرکزی شکل گرفته است.
با تجزیه دقیق جو سیاره فراخورشیدی، ابزار تلسکوپ وب بسیار فراتر از انتظارات دانشمندان عمل کرد - و نوید مرحله جدیدی از اکتشاف در میان طیف گسترده‌ای از سیارات فراخورشیدی در کهکشان را می‌دهد.
لورا فلگ، محقق دانشگاه کرنل و یکی از اعضای تیم بین‌المللی، می‌گوید: ما می‌توانیم تصویر بزرگ جو سیارات فراخورشیدی را ببینیم. این فوق العاده هیجان انگیز است که بدانیم همه چیز بازنویسی خواهد شد. این یکی از بهترین بخش‌های دانشمند بودن است.

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: منظومه شمسی سیارات فراخورشیدی سیاره فراخورشیدی تلسکوپ فضایی نشان می دهد مولکول ها جو سیاره دی اکسید سیاره ای داده ها بر روی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۹۲۳۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حقایقی در مورد سیاره آبی

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ زمین سیاره‌ای با زیبایی‌های طبیعی فراوان است. جنگل‌های سرسبز، آبشارهای خیره‌ کننده، کوه‌‌های باصلابت و در عین حال با وقار و بسیار زیبایی‌های دیگری برای تحسین و کاوش روی زمین قرار دارد. حقایق بسیار جالبی در رابطه با زمین وجود دارد.

هدف از نام گذاری بیست و دوم آوریل (سوم اردیبهشت ماه) به عنوان «روز زمین» افزایش آگاهی در مورد مسائل زیست محیطی سیاره‌مان است. در این روز برخی از مردم در رویدادهای حفاظت از محیط زیست و آگاهی در «روز زمین» شرکت و برخی دیگر اقدام به پاکسازی، کاشت درخت یا تلاش‌های بازیافت می‌کنند. حتی اشتراک‌ گذاری نقل قول‌‌هایی در مورد «روز زمین» در رسانه‌‌های اجتماعی، آگاهی را نسبت این روز افزایش می‌دهد. آیا می‌خواهید درباره «روز زمین» بیشتر بدانید؟ در این گزارش با حقایق «روز زمین» آشنا می‌شوید.

«روز زمین» از دهه 1970 آغاز شد

یکی از حقایق «روز زمین» که همه باید بدانند این است که «روز زمین» برای اولین بار در 22 آوریل 1970 گرامی داشته شد. از آن زمان تا کنون این روز جشن گرفته شده است، طی 50 سال گذشته مردم بیشتر و بیشتر به اهمیت مراقبت از سیاره زمین (هر چند به تدریج) توجه کرده‌اند.

 «روز زمین» «روز جهانی مادر زمین» نیز نامیده می‌شود

در سال 2009 مجمع عمومی سازمان ملل متحد، 22 آوریل را «روز جهانی مادر زمین» نامگذاری کرد، اما اگر این واقعیت را در مورد «روز زمین» نمی‌دانستید، نگران نباشید، چراکه ایالات متحده نیز هنوز از نام قبلی استفاده می‌کند.

 «روز زمین» اکنون یک رویداد جهانی است

 این روز به مدت 20 سال به عنوان یک رویداد مردمی گرامی داشته می‌شد و سال 1990 بود که جهانی شد و به 140 کشور گسترش یافت. «روز زمین» اکنون در بیش از 190 کشور جشن گرفته می‌شود و بر اساس تخمین‌ها هر ساله  یک میلیارد نفر در سراسر جهان در آن شرکت می‌کنند.

 «روز زمین» پیشنهاد یک فرماندار بود

«گی لورد نلسون» « Gaylord Nelson» فرماندار دو دوره ایالت ویسکانسین آمریکا (1958 تا 1962) در سا‌لهای خدمتش روی سیاست زیست محیطی ایالتش، ایجاد یک وزارت واحد توسعه منابع، یک سپاه حفاظت از جوانان و اختصاص 50 میلیون دلار برای خرید زمین و تبدیل آن به پارک و طبیعت بکر، کار کرد. همین اقدامات موجب شد لقب «فرماندار حفاظت» را از آن خود کند.

پس از آن نلسون به عنوان سناتور ایالات متحده انتخاب و در آنجا به عنوان یک قهرمان برای زمین شناخته شد.

«روز زمین» به عنوان یک آموزش برای محیط زیست آغاز شد

نلسون که از حمایت نکردن همکاران سناتورش از سیاست‌های زیست محیطی ناامید شده بود، با الهام از جنبش‌های مختلف جوانان دهه 60 که به شدت خواستار تغییرات اجتماعی معنادار بودند، ایده آموزش محیط زیست را در سال 1969 مطرح کرد. هدف، جلب حمایت عمومی از جنبش نوپای محیط زیست، برای ایجاد اراده سیاسی و در نتیجه تغییر بود.

یک واقعیت جالب در روز زمین این است که ایده نلسون آنقدر محبوب بود که او یک گروه 85 نفره را استخدام کرد تا اولین روز زمین را در کنار او جشن بگیرند.

روز زمین، پرچم دارد

پرچم «روز زمین» که به عنوان «پرچم زمین» نیز شناخته می‌شود، توسط «جان مک کانل» « John McConnell » در سال 1970 طراحی شد. روی این پرچم عکسی از زمین نقش بسته که در طول پرواز آپولو 10 در سال 1969 از زمین گرفته شد. این تصویر بر روی پس زمینه آبی تیره به تصویر کشیده شده و نمایی از زمین را از بالای اقیانوس هند نشان می‌دهد. این پرچم در سال 1973 به روز شد تا «مرمر آبی» را نشان دهد؛ عکسی از زمین که توسط خدمه آپولو 17 در سفر خود به ماه در هفتم دسامبر 1972 گرفته شد.

ضرورت وجود «روز زمین» حتی در دهه 1950 و 1960

ممکن است تغییرات اقلیمی ناشی از فعالیت‌های بشر را به عنوان یک اتفاق جدید در نظر بگیریم، اما این یکی از حیاتی ‌ترین حقایق «روز زمین» است: حتی دهه‌ها پیش، آمریکا مکانی آلوده و نیازمند کمک بود. زمین‌های عمومی ویران شده بودند، کارخانه‌ها آزاد بودند تا سموم خود را به رودخانه و دریا بریزند و صنایع می‌توانستند آلاینده‌ها را بدون مقررات وارد هوا کنند. در نتیجه، حیات برخی گونه‌ها به خطر افتاد مثلا صدف‌‌ها در اوایل قرن بیستم از بندر نیویورک ناپدید شدند.

از همان اولین «روز زمین» در سال 1970، مردم شروع به درک این موضوع کردند که آلودگی و زباله‌های سمی می‌تواند منجر به بروز سرطان و سایر مشکلات جدی برای سلامتی شود.

انتهای پیام/